ตนเป็นที่พึ่งแห่งตน

ห่างหายไปนานในการเขียนบล๊อก....เนื่องด้วยภาระกิจวุ่นวายตลอดในเดือนแห่งวันแม่ที่ผ่านมา
อ่านบทความหนึ่งมาแล้วสบายใจ...เลยยกมาแบ่งปันให้ครับ (จริงๆได้มาจากเด็ก ป.5 แหละ)


เราเกิดมาทั้งทีชีวิตหนึ่ง                   อย่าหมายพึ่งผู้ใดให้เขาหยัน
ควรคะนึงพึ่งตนทนกัดฟัน                 คิดบากบั่นตั้งหน้ามานะนำ
กสิกิจพณิชยการงานมีเกียรติ             อย่าหยามเหยียดพาลหาว่างานต่ำ
หรือจะชอบวิชาอุตสาหกรรม             เชิญเลือกทำตามถนัดอย่าผลัดวัน
เอาดวงใจเป็นทุนหนุนนำหน้า           เอาปัญญาเป็นแรงมุ่งแข่งขัน
เอาความเพียรเป็นยานประสานกัน     ผลจะบรรลุสู่ประตูชัย
เงินและทองกองอยู่ประตูหน้า             คอยเปิดอ้ายิ้มรับไม่ขับไส
ทรัพย์ในดินสินในน้ำออกคล่ำไป       แหลมทองไทยพร้อมจะช่วยอำนวยเอย