ผมชอบประโยคนี้มาก...มันจริงอย่างยิ่ง
ถ้าคนเราอายุเฉลี่ย 70 ปี เราก็มี 10 ปีแค่ 7 ครั้ง
๐ สิบปีแรก..หมดไปกับ " ความไร้เดียงสา "
๐ สิบปีต่อมา..หมดไปกับ " การศึกษาเล่าเรียน "
๐ สิบปีต่อมา.หมดไปกับ " การทำงานและการใช้ชีวิต "
๐ สิบปีต่อมา..หมดไปกับ " การสร้างฐานะ สร้างครอบครัว "
๐ สิบปีต่อมา..หมดไปกับ "การลงหลักปักฐาน รักษาสิ่งที่สร้างมา "
๐ สิบปีต่อมา..หมดไปกับ " การดูแลรักษาสุขภาพกาย-ใจให้แข็งแรง "
๐ สิบปีสุดท้าย..หมดไปกับ "การปล่อยวางทุกสิ่ง รอคอยการกลับบ้าน "
แต่ละสิบปีผ่านไป...ไวเหมือนโกหก อีกไม่นานปีนี้ก็จะผ่านไป มีอะไรที่เราทำไปแล้วมากมาย และก็ยังมีอะไรอีกมากมายที่เรายังไม่ได้ทำ
** เวลา คือ หน่วยเงินในกำมือของเราที่เอาไปแลกสิ่งอื่น
-เราเอาเวลาไปแลกงาน
-เราเอางานไปแลกเงิน
-แต่เราก็ไม่เคยเอาเงินไปแลกเวลาคืนกลับมาได้สักที
ถ้า 'ธนาคารเวลา' มีจริง เราก็ไม่เคยมีสมุดบัญชีสักเล่มที่จะให้เราดูได้..ว่าตอนนี้เหลือเวลาอยู่เท่าไหร่?
เรารู้ว่าเราใช้ "สิบปี" ของเราไปกี่ครั้งแล้ว แต่เราไม่อาจรู้ว่า...เราจะใช้ "สิบปี" ที่เหลือของเราได้ครบมั้ย?
แต่นั่นก็ไม่สำคัญเท่ากับเราใช้เวลาสิบปีของเราไปคุ้มค่าหรือเปล่า?
เมื่อเราหันหลังกลับมาขอให้พูดได้เต็มปากว่าเราใช้มันไปอย่างไม่น่าเสียดาย
ชี วิ ต ค น เ ร า จ ะ มี "สิ บ ปี" สั ก กี่ ค รั้ ง กั น
ใช้สิบปี เจ็ดครั้งของเราใ ห้ คุ้ ม ค่ า
-- มังกรออนไลน์ --
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น